Prawo międzynarodowe prywatne
-20 % Wybór prawa a ochrona osób trzecich na tle rozporządzenia Rzym II
Wbrew powszechnemu mniemaniu, wybór prawa właściwego w obrocie międzynarodowym nie jest obojętny dla osób trzecich, lecz instrumenty prawne ograniczają skutki tego wyboru, tak, by nie oddziaływał on negatywnie na sytuację osób trzecich.
Wybór prawa dla zobowiązań umownych na gruncie rozporządzenia Rzym I
Książka odpowiada na pytanie, jaki system prawny uczestnicy unijnego obrotu transgranicznego mogą wybrać jako prawo obce dla łączącej ich umowy oraz w jaki sposób można dokonać tego zabiegu i jakie będą tego skutki prawne.
-20 % Sądownictwo polubowne a sądy państwowe wobec zasady nieingerencji sądu państwowego w działalność sądu polubownego i jego skład
W książce przedstawiono m.in. przesłanki i kryteria rozróżnienia między dopuszczalną a niedopuszczalną interwencją sądu państwowego w działalność i skład sądu polubownego.
Osobiste zabezpieczenia wierzytelności w prawie prywatnym międzynarodowym
Książki z zakresu prawa międzynarodowego prywatnego
Prawo międzynarodowe prywatne uznaje się często za odrębną dziedzinę - różną od prawa międzynarodowego publicznego oraz prawa cywilnego. Jest ono bezwzględnie wiążące i wywiera wpływ na prawo wewnętrzne danego kraju. W Polsce podstawowym aktem regulującym jest ustawa z dnia 4 lutego 2011 roku - Prawo prywatne międzynarodowe. Większą wagę od tego dokumentu mają wyłącznie wiążące umowy międzynarodowe (zarówno bilateralne jak i multilateralne) oraz prawo Unii Europejskiej.
Zakres ustawy normowany jest przez nią samą. Art. 1 mówi o tym, że ta reguluje właściwość prawa dla stosunków z zakresu prawa prywatnego, w sytuacjach związanych z więcej niż jednym państwem. Ma zatem zastosowanie w okolicznościach kolizyjnych, do których może dojść pomiędzy podmiotem krajowym a zagranicznym (cudzoziemcem). Tak zwana norma kolizyjna wskazuje prawo właściwe dla rozstrzygnięcia konkretnej sytuacji.
W prawie międzynarodowym prywatnym funkcjonuje także instytucja klauzuli porządku publicznego. Umożliwia ona, w wyjątkowych okolicznościach (w szczególności w sytuacji rażącego naruszenia porządku publicznego) zastosowanie prawa krajowego przed międzynarodowym.