- Przedsprzedaże
- Nowości
- Bestsellery
- Teksty ustaw 2024
- Społeczne projekty ustaw
- Przetestuj LEX-a za darmo
- Wydawnictwa
- Prawo
- Podatki i rachunkowość
- Podręczniki Akademickie
- Budownictwo
- Oświata
- Samorząd i Administracja
- HR Kadry
- Biznes, ekonomia, marketing
- Ochrona Zdrowia
- Medycyna
- Specjalizacje medyczne
- Alergologia
- Anatomia
- Chirurgia
- Choroby zakaźne i epidemiologia
- Dermatologia i wenerologia
- Endokrynologia i diabetologia
- Fizjologia
- Gastrologia i hepatologia
- Geriatria
- Ginekologia i położnictwo
- Hematologia i histologia
- Interna
- Kardiologia
- Laryngologia
- Neurologia
- Onkologia
- Okulistyka
- Ortopedia
- Patologia
- Pediatria
- Psychiatria
- Pulmonologia
- Radiologia
- Reumatologia
- Stomatologia
- Urologia i nefrologia
- Weterynaria
- Specjalizacje medyczne
- Podręczniki szkolne i nauka
- Beletrystyka
-
- Książki dla dzieci
- Biografie i pamiętniki
- Nauka języków
- Psychologia
- Informatyka
- Przemysł, technika, rolnictwo
Prawo międzynarodowe publiczne
Od Grocjusza do Laurenta. Kształtowanie się doktryny nieograniczonego immunitetu państwa w nauce prawa i orzecznictwie sądowym
Publikacja ta - traktując o immunitecie państwa - skierowana jest przede wszystkim do specjalistów z zakresu prawa międzynarodowego. Może też stanowić cenny wkład do badań w obrębie innych dziedzin prawa, a także dyscyplin nieprawniczych.
Książki z zakresu prawa międzynarodowego publicznego
Aby odróżnić prawo międzynarodowe (właściwe) od prywatnego określa się jako publiczne. Jego podmiotami są państwa, organizacje międzynarodowe, a także inne podmioty prawa międzynarodowego. Normy te regulują zatem całość stosunków międzynarodowych, które zachodzą w otaczającej nas rzeczywistości.
Najważniejszym dokumentem w zakresie tego prawa pozostaje Karta Narodów Zjednoczonych (umowa międzynarodowa podpisana w czerwcu 1945 roku w San Francisco), która powołała do życia ONZ i nadała kształt stosunkom między państwami. Na wielu zasadach zawartych w Karcie opiera się współczesne prawo międzynarodowe.
Cechami charakterystycznymi dla niego są przede wszystkim: brak ustawodawcy (prawo tworzone jest przez same państwa, a jego przestrzeganie wymaga zgody danego kraju), nie występuje zorganizowany, ponadnarodowy aparat przymusu (jedynie ONZ posiada prawo nakładania sankcji) oraz brak obowiązkowego sądownictwa ponadnarodowego (aby oddać sprawę do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze, wymagana jest zgoda państw).