Ukryte indeksowanie to praktyka stosowana przez niektóre spółki zarządzające aktywami, polegająca na relatywnie pasywnym podejściu do zarządzania portfelem inwestycyjnym przez fundusze deklarujące aktywne podejście do tego procesu, przy jednoczesnym obciążaniu uczestników stosunkowo wysokimi kosztami, nieadekwatnymi do wykazywanego w praktyce zaangażowania w proces inwestycyjny. Według Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych działania te są nie tylko formą nadużycia, ale także pogarszają ex ante sytuację finansową inwestorów. Lokując oszczędności w tego typu funduszach, osiągają oni średnio gorsze wyniki inwestycyjne netto, niż gdyby inwestowali w podmioty naprawdę aktywnie zarządzane. Parafrazując słowa Johna C. Bogle`a, można powiedzieć, że uczestnicy takich funduszy płacą za dużo w stosunku do tego, co otrzymują. Monografia obejmuje charakterystykę ukrytego indeksowania, opis metod jego identyfikacji, przegląd badań naukowych i analizę tego zjawiska na rynku funduszy inwestycyjnych w Polsce. Zawiera również rekomendacje dla podmiotów odpowiedzialnych za stanowienie prawa rynku finansowego i nadzorujących jego przestrzeganie, firm zarządzających aktywami oraz inwestorów.