Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych

Prawo pracy i ubezpieczeń społecznych

Źródłem prawa pracy w Polsce jest przede wszystkim Kodeks pracy, nie jest jednak jedynym aktem regulującym owo zagadnienie. Sam Kodeks normuje i nadaje hierarchię aktom prawnym, które mają zastosowanie w rozstrzyganiu spraw związanych ze stosunkiem pracy. Wymienione są w nich kolejno m.in. KP, akty wydane na jego podstawie, ustawy i akty normujące prawa oraz obowiązki pracowników i pracodawców, porozumienia zbiorowe, odpowiednie regulacje, regulaminy itd.

Całość prawa pracy odpowiada za normowanie zagadnień związanych ze stosunkiem pracy pomiędzy pracownikiem a pracodawcą, organizacjami zbiorowymi (pracowników i pracodawców), a także układami i sporami zbiorowymi.

Z kolei ubezpieczenia społeczne normowane są przez ustawę z 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych. Akt ten traktuje o zagadnieniach związanych z świadczeniami społecznymi, a więc aktywnością państwa w zakresie zabezpieczenia bytu określonych osób. Prawo upoważnia państwo do wypłaty środków pieniężnych w specyficznych okolicznościach i wobec potrzebujących, którzy nie są w stanie utrzymać się samodzielnie z pracy. Do takich okoliczności zalicza się m.in. starość, ciążę, kalectwo czy chorobę. Płatności mogą mieć charakter krótkoterminowy, długoterminowy i dożywotni.