Art. 233 kk

System Prawa Karnego Procesowego. Tom V. Sądy i inne organy postępowania karnego
"Przekazywany do rąk Czytelników tom V Systemu Prawa Karnego Procesowego dotyczy sądów i innych organów postępowania karnego. Nazwa sąd jest używana w znaczeniu procesowym, obejmującym skład orzekający bądź sędziego orzekającego jednoosobowo, lub w znaczeniu instytucjonalnym, odnoszącym się do jednostki organizacyjnej w systemie sądownictwa (np. sąd rejonowy, Sąd Najwyższy). W tym rozumieniu Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne oraz sądy wojskowe sprawują wymiar sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej (art. 175 ust. 1 Konstytucji RP). Z cytowanego przepisu można wyprowadzić określenie sądów jako państwowych organów wymiaru sprawiedliwości. Nie wystarczy zatem, aby sąd rozstrzygał sprawy na podstawie przepisów prawa stanowionego lub sankcjonowanego przez państwo i realizował zadania państwa. Państwo ma bowiem także obowiązek tworzyć sądy i powoływać sędziów".

Zmodyfikowane typy przestępstw w teorii i praktyce sądowej
Publikacja dotyczy teoretycznych oraz dogmatycznych problemów zmodyfikowanych typów przestępstw. Omawia również wybrane typizacje, w których pojawiają się tzw. znamiona modyfikujące.

Psychologia sądowa dla prawników
W publikacji omówiono problematykę stosowania wiedzy psychologicznej w poszczególnych czynnościach procesowych i pozaprocesowych na każdym etapie pracy wykrywczej i w postępowaniu sądowym.

Kodeks karny. Komentarz
Kanon literatury karnistycznej zawierający konkretne propozycje rozwiązań problemów interpretacyjnych prezentowane przez największe autorytety w prawie karnym.

System środków dyscyplinujących uczestników postępowania karnego
Książka stanowi pierwsze w polskiej literaturze prawniczej monograficzne opracowanie problematyki systemu środków dyscyplinujących uczestników postępowania karnego.
W opracowaniu poruszono m.in. takie zagadnienia jak:
- kryteria uznania danego rozwiązania prawnego za środek dyscyplinujący,
- zakres uprawnień procesowych przysługujących osobom dyscyplinowanym,
- proporcjonalność środka do realizowanych celów,
- spójność systemu środków dyscyplinujących. Odrębne rozważania poświęcono wątkom konstytucyjnym, aspektom proceduralnym i wykonawczym. Całość opracowania opiera się na analizie polskiego porządku prawnego z szerokim odwołaniem się do dorobku doktryny i orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych.
Adresaci:
Publikacja adresowana jest nie tylko do praktyków wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania, ale również do wszystkich uczestników postępowania karnego, wobec których możliwe jest zastosowanie środka dyscyplinującego, w tym m.in. świadków, biegłych, tłumaczy i specjalistów. Może ona zainteresować także teoretyków procesu karnego, doktorantów oraz aplikantów sądowych, prokuratorskichi adwokackich.

Psychologia zeznań
Monografia stanowi przegląd najważniejszych prawniczych i psychologicznych modeli analizy i oceny zeznań świadków. Zostały w niej przedstawione zarówno koncepcje znane i uznane, jak i metody nowatorskie, kontrowersyjne. W książce zaprezentowano także metodę analizy oraz oceny zeznań świadków będącą wynikiem pracy naukowej i praktycznej działalności autora jako biegłego sądowego.
Adresaci:
Praca jest skierowana do szerokiego kręgu odbiorców mających przygotowanie prawnicze, psychologiczne i pedagogiczne. Może zainteresować sędziów, adwokatów, prokuratorów, policjantów, kuratorów sądowych, psychologów i pedagogów.

Problemy wymiaru sprawiedliwości karnej. Księga jubileuszowa Profesora Jana Skupińskiego
Prezentowana księga jest zbiorem opracowań ofiarowanych Profesorowi Janowi Skupińskiemu z okazji jubileuszu urodzin oraz pracy naukowej. Profesor Jan Skupiński od przeszło 50 lat jest związany z Instytutem Nauk Prawnych PAN, w którym od 1974 r. do kwietnia 2013 r. pełnił funkcję kierownika Zakładu Prawa Karnego. Przez te wszystkie lata Jubilat, obok działalności naukowo-badawczej, organizatorskiej i społecznej, hojnie poświęcał swój czas młodszym kolegom i doktorantom, służąc zawsze cenną radą i wsparciem w ich rozwoju naukowym.
Wśród licznych zainteresowań badawczych Jubilata należy wyróżnić kilka nurtów, w szczególności: prawo wykroczeń, problematykę środków penalnych, w tym zwłaszcza środków probacyjnych, zagadnienia polityki kryminalnej i kryminologii, międzynarodowe standardy w zakresie prawa karnego i praw człowieka, jak również problematykę odpowiedzialności podmiotów zbiorowych. W ostatnim czasie Profesor wiele uwagi poświęcał kwestii alternatyw pozbawienia wolności. Szerokie spektrum zainteresowań naukowych Profesora Jana Skupińskiego znalazło wyraz w tytule i tematyce księgi jubileuszowej.
Dziękując autorom za tak cenne naukowo publikacje dedykowane Profesorowi Janowi Skupińskiemu, redaktorzy księgi wyrażają nadzieję, że przyczynią się one do rozwiązania przynajmniej po części problemów szeroko pojętego wymiaru sprawiedliwości karnej.
![Zbiór cywilny PLUS 2021 + Zbiór karny PLUS 2021 - pakiet dwóch zbiorów przepisów [PRZEDSPRZEDAŻ] Zbiór cywilny PLUS 2021 + Zbiór karny PLUS 2021 - pakiet dwóch zbiorów przepisów [PRZEDSPRZEDAŻ]](https://static.profinfo.pl/image/core_products/2020/1/9/5e99b15ae78324670f34710c7abb3f1a/admin/shop/Pakiet_PLUS_2020.jpg)
Zbiór cywilny PLUS 2021 + Zbiór karny PLUS 2021 - pakiet dwóch zbiorów przepisów [PRZEDSPRZEDAŻ]
Stan prawny na styczeń 2021 r.

Małoletni jako świadek w procesie karnym
Monografia stanowi interdyscyplinarne studium badawcze udziału małoletniego w procesie karnym w charakterze świadka oraz oceny uzyskanych od niego zeznań.
Przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości (art. 233)
Wymiar sprawiedliwości wymaga, aby osoby składające zeznania podawały prawdziwe informacje, ponieważ w ten sposób łatwiej ustalić rzeczywisty przebieg zdarzeń. Dlatego też, składanie fałszywych zeznań unormowane jest w art. 233 kk i grozi za nie nawet 3 lata pozbawienia wolności. Nie zawsze jednak podanie nieprawdy jest krzywoprzysięstwem. Warunki, jakie muszą zostać spełnione, by fałszywe zeznania nazwać przestępstwem, opisuje artykuł 233 Kodeksu Karnego.
Po pierwsze takie przeniewierstwo to nie tylko składanie nieprawdy, ale też zatajenie prawdy. Po drugie mowa wyłącznie o ukryciu informacji, mogących służyć, jako dowód w postępowaniu. Po trzecie, konieczne jest spełnienie wymogu: uprzedzenie zeznającego o tym, że mówienie nieprawdy jest karalne i złożenie przez niego oświadczenia pod przysięgą. Gdy takiego pouczenia zabraknie lub świadek nie złoży przyrzeczenia, nie można pociągnąć go do odpowiedzialności karnej. Po czwarte, skutków opisanych w art. 233 kk nie odczuje osoba, która może odmówić składania zeznań lub odpowiedzi na pytania, ale nie zdaje sobie z tego sprawy i zeznaje nieprawdę z obawy przed konsekwencjami.
Ponadto, w niektórych przypadkach krzywoprzysięzcy przysługuje nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet jej umorzenie. Sąd może to uczynić, gdy stwierdzi, że podane nieprawdziwe informacje dotyczą okoliczności, które nie mają wpływu na rozstrzygnięcie sprawy lub gdy osoba sprostuje swoje zeznanie.
Więcej informacji o krzywoprzysięstwie znajduje się w ofercie Profinfo.pl: książki o art. 233 kk.