Autostopem przez salutogenezę. Salutogeniczne sposoby promowania zdrowia
Autostopem przez salutogenezę. Salutogeniczne sposoby promowania zdrowia
Opis publikacji
Dlaczego ludzie zachowują zdrowie lub szybko do niego powracają mimo trudnych warunków, dużego obciążenia, działania wielu stresorów i czynników patogennych? Pytanie postawione przez Aarona Antonovsky’ego w latach 70. ubiegłego wieku stało się punktem zwrotnym w historii badań nad zdrowiem. Teoria salutogenezy była pierwszym modelem opisującym czynniki sprzyjające przesuwaniu się „ku zdrowiu” na kontinuum zdrowie–choroba. Obecnie istnieją również inne koncepcje wykorzystujące pojęcie salutogenezy, dlatego możemy mówić o parasolu salutogenicznym obejmującym modele i teorie wykorzystujące to podejście. Niniejsza książka wyjaśnia salutogenezę głównie w kategoriach modelu teoretycznego Antonovsky’ego. Salutogeneza jest jednym z najbardziej ugruntowanych modeli i teorii dotyczących promocji zdrowia. Autorzy opisali tę koncepcję w całym jej spektrum: od teorii, przez ustalenia naukowe, aż po praktykę, odwołując się do ilustracji i metafor, które stosował sam Antonovsky
Dlaczego ludzie zachowują zdrowie lub szybko do niego powracają mimo trudnych warunków, dużego obciążenia, działania wielu stresorów i czynników patogennych? Pytanie postawione przez Aarona Antonovsky’ego w latach 70. ubiegłego wieku stało się punktem zwrotnym w historii badań nad zdrowiem. Teoria salutogenezy była pierwszym modelem opisującym czynniki sprzyjające przesuwaniu się „ku zdrowiu” na kontinuum zdrowie–choroba. Obecnie istnieją również inne koncepcje wykorzystujące pojęcie salutogenezy, dlatego możemy mówić o parasolu salutogenicznym obejmującym modele i teorie wykorzystujące to podejście. Niniejsza książka wyjaśnia salutogenezę głównie w kategoriach modelu teoretycznego Antonovsky’ego. Salutogeneza jest jednym z najbardziej ugruntowanych modeli i teorii dotyczących promocji zdrowia. Autorzy opisali tę koncepcję w całym jej spektrum: od teorii, przez ustalenia naukowe, aż po praktykę, odwołując się do ilustracji i metafor, które stosował sam Antonovsky