Podążając śladami pozostawionymi przez Chopina w listach oraz znajdującymi się we wspomnieniach bliskich mu osób, Autorka publikacji odtwarza peregrynacje artysty po polskich i europejskich scenach teatralno-operowych, z literacką swadą i detektywistycznym wręcz zacięciem kreśląc jego zawodowo-towarzyskie kontakty z osobami ze świata teatru i opery. Z książki wyłania się sugestywny obraz Chopina jako częstego, choć nierzadko dość przypadkowego bywalca rozlicznych teatrów, a zarazem konesera i wymagającego krytyka sztuki operowej, niezwykle wrażliwego na jej piękno, lecz stawiającego jej też wysokie wymagania. Operowy gmach – obok muzycznego salonu – był dla Chopina przestrzenią do nawiązywania oraz podtrzymywania kontaktów zawodowych i towarzyskich, zaznajamiania się z najnowszymi trendami obowiązującymi w sztuce muzycznej jego czasów, a także miejscem szukania inspiracji i zdobywania – potrzebnych również w jego ukierunkowanej na fortepian twórczości – artystycznych kompetencji. Z recenzji dr Małgorzaty Sułek