Polska jest postrzegana jako kraj o dużej korupcji, występującej we wszystkich obszarach życia społeczno-gospodarczego i politycznego. Najbardziej społecznie szkodliwa jest korupcja w: - administracji - ponieważ nieetyczne zachowania urzędnika dają moralne przyzwolenie na podobne zachowania przez obywatela, u którego rodzi się brak zaufania do prawa; - ochronie zdrowia - gdzie jest bardziej etycznie naganna niż w innych branżach, bo jej stawką jest zdrowie i życie pacjenta. Doświadczenia krajów o niskiej korupcji wskazują, że walka z nią jest działaniem wielopłaszczyznowym, angażującym wszystkie instytucje państwa i całe społeczeństwo, a widoczne jej efekty mogą pojawić się w następnych pokoleniach. Działania doraźne zamiast zmniejszyć mogą zwiększyć zjawisko korupcji. Opracowanie koncentruje się na przeciwdziałaniu korupcji w relacjach placówki medycznej z pacjentem, mając świadomość występowania korupcji w innych obszarach ochrony zdrowia (NFZ, kwalifikowanie świadczeń oraz leków itp.). Jednak efekty przeciwdziałania korupcji można uzyskać szyb­ciej w skali małej organizacji niż w skali całej gospodarki, gdzie wymaga to zmian systemowych oraz zaangażowania wielu organizacji i instytucji, czę­sto o nieczytelnych wzajemnych związkach i uprawnieniach. W publikacji są pokazane te elementy i narzędzia „wpisane" w system zarządzania organizacją, których właściwe postrzeganie przez kierownictwa or­ganizacji zwiększa świadomość społeczną pracowników, eliminując wiele zagrożeń korupcyjnych, co zostało potwierdzone w praktyce przez szpitale i inne placówki medyczne, które w swój model zarządzania wpisały przeciwdziałanie zagrożeniom korupcyjnym.