Popularne powiedzenie mówi, że wszyscy będą lub byli chorzy. Książka T. Reni Konarzewskiej, napisana z potrzeby podzielenia się swoimi doświadczeniami w walce z ciężką chorobą, to szczera, niemal realistyczna opowieść o przeżyciach pacjentki walczącej o życie, a potem o powrót do sprawności psychofizycznej, do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie – życiu prywatnym i zawodowym. Ukazując realia polskiej służby zdrowia, nie stroniąc przy tym od horroru, a niekiedy scen wręcz humorystycznych Autorka podkreśla rolę tych lekarzy i pielęgniarek, które wykonują swoja pracę z oddaniem i zrozumieniem także psychicznych potrzeb pacjentów. Wiele miejsca poświęca problemom, zazwyczaj długotrwałej rehabilitacji. Podkreśla, że podstawowym elementem w procesie dochodzenia do stanu sprzed choroby jest psychika samego pacjenta, jego wiara w odzyskanie zdrowia. Idą one bowiem w parze ze starannością i konsekwencją w wykonywaniu ćwiczeń prowadzonych pod opieką doświadczonych rehabilitantów. Polecamy tę książkę jako niemal paradokument – autentyczną historię osoby, której się udało… Mimo początkowego braku nadziei.