Około 80 lat temu niemieccy filozofowie Alfred Weber i Karl Jaspers niezależnie od siebie opracowali koncepcję, którą ten ostatni nazwał „Epoką Osi”, argumentując, że Grecja, Indie i Chiny – mniej więcej w tym samym czasie, od VIII do III wieku p.n.e. – doświadczyły głębokiej duchowej transformacji, której wynikiem były początki filozofii. Choć pozornie niezależne od siebie, każda z tych trzech kultur rozwinęła nowe koncepcje, które ukształtowały następne stulecia i tysiąclecia. Jaspers zaproponował ideę jednolitej historii ludzkości, w której trzy kultury założycielskie Eurazji poruszały się w tym samym rytmie, bez hierarchii i współzależności. Ani Weber, ani Jaspers nie rozwinęli jednak wyjaśnienia tej pozornej koincydencji kultur. Główną intencją ich argumentacji było wskazanie na podobieństwo tych zjawisk i obalenie europocentrycznych poglądów o europejskiej wyższości. Mam nadzieję, że seria Kluczowe pojęcia w chińskiej myśli i kulturze, która – jak mi powiedziano – powstała w odpowiedzi na sugestię Niemca Thorstena Pattberga, pomoże nam lepiej zrozumieć te zmiany, prowadząc do powstania ujednoliconej teorii, która mogłaby wyjaśnić pozorny zbieg okoliczności „Epoki Osi”. Michael Crook przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Promocji Chińskiego Przemysłu Kulturowego