Święty Augustyn (354–430) odegrał kluczową rolę w historii zachodniej cywilizacji chrześcijańskiej, a jego listy odzwierciedlają niemal wszystkie ważne obszary jego działalności intelektualnej i instytucjonalnej, a także codziennej praktyki. Z jednej strony korespondencja ta należy do bogatej tradycji starożytnej epistolografii w ogóle, a z drugiej jest najlepiej zachowanym zbiorem łacińskich listów wczesnochrześcijańskich. Augustyn przed swym spektakularnym nawróceniem był profesorem retoryki, a więc autorem głęboko zanurzonym w łacińskiej tradycji literackiej, ale był też chrześcijańskim biskupem Hippony, ważnego miasta w rzymskiej Afryce Północnej, świadomym własnego autorytetu i bardzo aktywnie zaangażowanym w debaty teologiczne oraz instytucjonalną działalność Kościoła swoich czasów. Korpus jego listów stanowi zatem bezcenne źródło dla badaczy zajmujących się takimi dyscyplinami jak teologia, filozofia, historia idei, antropologia kulturowa, literaturoznawstwo, historia życia codziennego, dzieje kultury materialnej oraz myśli społecznej i politycznej. Poza wszystkim jest fascynującym świadectwem geniuszu jednego z najwybitniejszych w dziejach przedstawicieli zachodniej kultury.