Rok 2001 — pamiętny czas, gdy wiosna rozkwitała pełnią barw, a ulice małego miasta przemierzali Ojciec i Monk, dwaj lokalni dilerzy. To portret młodych ludzi stojących jeszcze na granicy beztroskiej młodości i nieuchronnej dorosłości. Ich historia to zapis słodko-gorzkich przygód, przeplatanych zabawą, imprezami i konsekwencjami decyzji, które na zawsze odciskają piętno w życiu. To świat pełen zadym, bójek i nocnych libacji, dymu z jointów unoszącego się nad miastem, a także filozoficznych rozkmin, które rodzą się przy kuflu piwa. Nie brakuje tu również miłości — raz niosącej euforię i spełnienie, innym razem pozostawiającej po sobie jedynie ból, tęsknotę i blizny w sercu. To opowieść o dojrzewaniu w chaosie, gdzie marzenia ścierają się z twardą rzeczywistością. Ten komiks wyrasta z osobistych wspomnień, historii moich przyjaciół i niezliczonych miejskich plotek. To opowieść, która nie sili się na grzeczność – jest zabawna, wulgarna i celowo przerysowana. Taki właśnie był dla mnie rok 2001: trochę brudny, trochę szalony, a przede wszystkim niezapomniany.