Książka stanowi doskonały przykład analizy relacji pomiędzy nowymi technologiami cyfrowymi a materialnymi wymiarami ludzkiego działania. W szczególności odnosi się ona do zmian zachodzących na polu edukacji, pracy i stylów życia. Autor podejmuje w niej wielowątkową refleksję na temat społecznych skutków cyfryzacji kolejnych obszarów życia publicznego, a także codziennego doświadczenia interakcji z cyfrowymi rozwiązaniami i algorytmami sztucznej inteligencji. Umieszcza je odpowiednio w kontekście analogowej mobilności, strategii przeżycia oraz fotografii. Dzięki temu zyskujemy wgląd w rozmaite formy tzw. kultur analogowych. Stanowią one w dużym uproszczeniu nowe formy wspólnotowości i relacji społecznych oparte na idei technologii analogowej, aczkolwiek twórczo wykorzystujące cyfrową rzeczywistość.