Prezentowana monografia zawiera analizę zasad odpowiedzialności za produkt stosowanych w państwach Unii Europejskiej.

Autorka odpowiada na pytania o celowość wyodrębnienia reżimu odpowiedzialności za produkt, jego ewentualny kształt, a także możliwość zharmonizowania zasad tejże odpowiedzialności w ramach Unii Europejskiej.

Publikacja obejmuje orzecznictwo sądów krajowych oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, obrazuje najnowsze tendencje dotyczące tematyki odpowiedzialności za produkt, uwzględnia projekty reform w tym zakresie, a także badania tej problematyki prowadzone na zlecenie Komisji Europejskiej oraz przez europejskie korporacje prawnicze. Książka przeznaczona jest zatem nie tylko dla teoretyków, lecz także dla praktyków prawa.

Zobacz spis treści

Informacje

Wydawnictwo: Wolters Kluwer Polska

Kraj produkcji: Polska

Producent: Wolters Kluwer Polska

Rok publikacji: 2009

Wydanie: 2

Liczba stron: 260

Seria: Monografie

Okładka: miękka

Format: A5 (148 × 210 mm)

Towar w kategorii: Prawo gospodarcze , Prawo handlowe , Unia Europejska , Monografie

Wersja publikacji: Książka papier

ISBN: 978-83-7601-772-3

Kod towaru: KAM-0100 W02Z01

Spis treści

Wykaz skrótów.
str. 9

Wprowadzenie.
str. 11

Rozdział 1
Podstawy przypisania odpowiedzialności.
str. 17

1.1. Reżim kontraktowy.
str. 17
1.1.1. Ujęcie tradycyjne.
str. 17
1.1.1.1. Reżim ogólny odpowiedzialności kontraktowej.
str. 18
1.1.1.2. Szczególny reżim odpowiedzialności sprzedawcy.
str. 26
1.1.2. Przemiany w odpowiedzialności kontraktowej.
str. 28
1.1.2.1. Zasada privity w aspekcie wertykalnym.
str. 29
1.1.2.2. Zasada privity w aspekcie horyzontalnym.
str. 29
1.1.2.3. Przełamywanie zasady privity w aspekcie wertykalnym.
str. 29
1.1.2.3.1. Umowa o ochronnym działaniu.
str. 30
1.1.2.3.2. Teoria zaufania.
str. 31
1.1.2.3.3. Przyrzeczenie gwarancyjne
str. 32
1.1.2.3.4. Action directe.
str. 33
1.1.2.4. Przełamywanie zasady privity w aspekcie horyzontalnym.
str. 33
1.1.3. Podsumowanie.
str. 35
1.2. Reżim deliktowy.
str. 36
1.2.1. Ujęcie tradycyjne.
str. 36
1.2.1.1. Podmioty odpowiedzialne.
str. 37
1.2.1.2. Podmioty uprawnione.
str. 39
1.2.1.3. Niektóre przesłanki odpowiedzialności.
str. 39
1.2.1.3.1. Fakt wyrządzający szkodę..
str. 39
1.2.1.3.2. Szkoda.
str. 54
1.2.1.3.3. Związek przyczynowy.
str. 55
1.2.1.3.4. Zasada odpowiedzialności.
str. 55
1.2.1.4. Środki prawne obrony pozwanego.
str. 57
1.2.1.5. Znaczenie czynnika czasu dla roszczeń poszkodowanych.
str. 61
1.2.2. Przemiany odpowiedzialności deliktowej.
str. 62
1.2.2.1. Podmioty odpowiedzialne - niemożność ustalenia sprawcy szkody.
str. 62
1.2.2.2. Modyfikacje w obrębie zasady winy.
str. 64
1.2.2.3. Wprowadzanie zasady ryzyka.
str. 67
1.2.2.4. Wina czy ryzyko?.
str. 71
1.2.2.5. Przesłanki zwalniające - ryzyko rozwoju.
str. 74
1.2.2.6. Ograniczenia zakresu szkód podlegających naprawieniu.
str. 78
1.2.2.7. Modyfikacje w obrębie rozkładu obowiązków dowodowych.
str. 79
1.3. Podsumowanie.
str. 80

Rozdział 2
Dyrektywa o odpowiedzialności za produkt wadliwy.
str. 82

2.1. Zagadnienia wstępne.
str. 82
2.1.1. Rys historyczny.
str. 82
2.1.2. Konwencja o odpowiedzialności za produkt wadliwy.
str. 87
2.1.3. Uchwalenie dyrektywy 85/374/EWG.
str. 89
2.1.4. Dyrektywa jako instrument prawa wspólnotowego.
str. 92
2.1.5. Podstawa prawna wydania dyrektywy 85/374/EWG.
str. 95
2.2. Zawartość merytoryczna dyrektywy 85/374/EWG.
str. 98
2.2.1. Osoby zobowiązane do wynagrodzenia szkody.
str. 98
2.2.2. Osoby uprawnione do domagania się rekompensaty.
str. 103
2.2.3. Produkt.
str. 105
2.2.4. Pojęcie wady.
str. 114
2.2.5. Szkoda.
str. 120
2.2.6. Związek przyczynowy.
str. 126
2.2.7. Zasada odpowiedzialności i przesłanki zwalniające (art. 7 dyrektywy 85/374/EWG).
str. 126
2.2.8. Inne okoliczności modyfikujące odpowiedzialność producenta.
str. 135
2.2.9. Znaczenie upływu czasu dla roszczeń opartych na dyrektywie 85/374/EWG.
str. 138
2.2.10. Obowiązki dowodowe.
str. 141
2.3. Podsumowanie.
str. 141

Rozdział 3
Regulacje wewnętrzne państw UE.
str. 149

3.1. Wstęp.
str. 149
3.2. Niemcy.
str. 150
3.2.1. Odpowiedzialność kontraktowa.
str. 150
3.2.2. Koncepcje reformy w ramach odpowiedzialności ex contractu.
str. 151
3.2.3. Zasady ogólne odpowiedzialności ex delicto
str. 152
3.2.4. Ustawa o lekach z 1976 r..
str. 154
3.2.5. Przepisy o ochronnym działaniu.
str. 155
3.2.6. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 156
3.3. Austria.
str. 160
3.3.1. Wprowadzenie.
str. 160
3.3.2. Tradycyjne podstawy prawne odpowiedzialności
str. 161
3.3.3. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 164
3.4. Szwajcaria.
str. 171
3.4.1. Wprowadzenie.
str. 171
3.4.2. Zasady ogólne odpowiedzialności kontraktowej.
str. 172
3.4.3. Zasady ogólne odpowiedzialności deliktowej.
str. 173
3.4.4. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 174
3.5. Francja.
str. 174
3.5.1. Wprowadzenie.
str. 174
3.5.2. Odpowiedzialność kontraktowa.
str. 175
3.5.3. Odpowiedzialność deliktowa.
str. 179
3.5.4. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 180
3.6. Państwa Beneluksu.
str. 182
3.6.1. Belgia.
str. 182
3.6.2. Holandia.
str. 186
3.6.3. Luksemburg.
str. 190
3.7. Wielka Brytania.
str. 192
3.7.1. Odpowiedzialność kontraktowa.
str. 192
3.7.2. Odpowiedzialność deliktowa.
str. 195
3.7.3. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 198
3.8. Irlandia.
str. 204
3.8.1. Zasady ogólne odpowiedzialności.
str. 204
3.8.2. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 204
3.9. Państwa skandynawskie.
str. 205
3.9.1. Wprowadzenie.
str. 205
3.9.2. Zasady ogólne odpowiedzialności deliktowej.
str. 207
3.9.3. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 208
3.9.4. Model ubezpieczeniowy.
str. 211
3.10. Hiszpania.
str. 212
3.10.1. Wprowadzenie.
str. 212
3.10.2. Odpowiedzialność kontraktowa.
str. 212
3.10.3. Odpowiedzialność deliktowa.
str. 213
3.10.4. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 215
3.11. Portugalia.
str. 217
3.11.1. Zasady ogólne odpowiedzialności.
str. 217
3.11.2. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 218
3.12. Włochy.
str. 219
3.12.1. Zasady ogólne odpowiedzialności.
str. 219
3.12.2. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 222
3.13. Grecja.
str. 224
3.13.1. Zasady ogólne odpowiedzialności.
str. 224
3.13.2. Implementacja dyrektywy 85/374/EWG.
str. 225
3.14. Państwa nowo przystępujące do UE.
str. 227
3.15. Podsumowanie.
str. 229

Zakończenie.
str. 233

Literatura
str. 237

Rozwiń spis treści Zwiń spis treści

Autorzy

Monika Jagielska

Monika Jagielska – profesor w Instytucie Nauk Prawnych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zajmuje się prawem ochrony konsumentów, prawem zobowiązań, prawem prywatnym międzynarodowym, europejskim prawem prywatnym. Autorka książek i kilkudziesięciu publikacji artykułowych z tego zakresu. Prowadzi także badania nad prawnymi aspektami algorytmów oraz etyką w badaniach naukowych. Realizowała międzynarodowe projekty badawcze finansowane przez Komisję Europejską poświęcone sztucznej inteligencji czy współpracy sądowej w sprawach cywilnych. Brała udział w pracach zespołów problemowych Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego w zakresie prawa zobowiązań i prawa konsumenckiego. Ekspertka i recenzentka w projektach Komisji Europejskiej (m.in. FP7, Horyzont 2020, Horyzont Europa), Narodowego Centrum Nauki i Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej. Przewodnicząca Komisji Etyki UŚ oraz prodziekan WPiA UŚ ds. współpracy i rozwoju.