Antologia anegdoty akademickiej
Uczelnie wyższe są bardzo wdzięcznymi obiektami dla powstawania i funkcjonowania anegdot. Te ciekawe i barwne wspólnoty tworzą ludzie inteligentni, błyskotliwi, krytyczni, nierzadko złośliwi, za to często obdarzeni poczuciem humoru...
Mamy dla Ciebie dobrą wiadomość!
Teraz nasze e-booki możesz czytać w bezpłatnej aplikacji. Dowiedz się więcej
Opis publikacji
Uczelnie wyższe są bardzo wdzięcznymi obiektami dla powstawania i funkcjonowania anegdot. Te ciekawe i barwne wspólnoty tworzą ludzie inteligentni, błyskotliwi, krytyczni, nierzadko złośliwi, za to często obdarzeni poczuciem humoru.
Zebrane w niniejszej Antologii anegdoty akademickie pochodzą z bardzo wielu różnych źródeł: książek, czasopism, internetu, rękopisów i przekazów ustnych. Wybrał je i opracował profesor Roman Tokarczyk. Przyjmując układ tematyczny, zaprezentował główne składniki świata akademickiego: uczelnie, studentów, profesorów, wykłady, zajęcia, egzaminy.
Akademikami - bohaterami życia uczelni wyższych - pozostają niezmiennie przede wszystkim studenci i profesorowie, w mniejszym stopniu inni pracownicy. W stereotypie studenta, jakże wdzięcznego tematu dla anegdot, dominuje lenistwo, spryt, nałogi, ubóstwo materialne. Niemniej wdzięcznym tematem anegdot pozostają wykłady, zajęcia, egzaminy, ze szczególnym wskazaniem na dziwa...
Uczelnie wyższe są bardzo wdzięcznymi obiektami dla powstawania i funkcjonowania anegdot. Te ciekawe i barwne wspólnoty tworzą ludzie inteligentni, błyskotliwi, krytyczni, nierzadko złośliwi, za to często obdarzeni poczuciem humoru.
Zebrane w niniejszej Antologii anegdoty akademickie pochodzą z bardzo wielu różnych źródeł: książek, czasopism, internetu, rękopisów i przekazów ustnych. Wybrał je i opracował profesor Roman Tokarczyk. Przyjmując układ tematyczny, zaprezentował główne składniki świata akademickiego: uczelnie, studentów, profesorów, wykłady, zajęcia, egzaminy.
Akademikami - bohaterami życia uczelni wyższych - pozostają niezmiennie przede wszystkim studenci i profesorowie, w mniejszym stopniu inni pracownicy. W stereotypie studenta, jakże wdzięcznego tematu dla anegdot, dominuje lenistwo, spryt, nałogi, ubóstwo materialne. Niemniej wdzięcznym tematem anegdot pozostają wykłady, zajęcia, egzaminy, ze szczególnym wskazaniem na dziwactwa i roztargnienie profesorów. Tak jak każda dyscyplina naukowa wyróżnia się niepowtarzalną specyfiką, tak i specyficzne są anegdoty związane z tymi dyscyplinami. Zaś w stosunkach studentów z profesorami, a jednych i drugich z innymi pracownikami uczelni, powstają zaskakujące sytuacje, skłaniające do uśmiechu.
Spis treści
Wprowadzenie
str. 7
Do wydania drugiego
str. 11
Część pierwsza
Uczelnie
str. 13
Część druga
Studenci
str. 45
Część trzecia
Profesorowie
str. 73
Część czwarta
Odkrycia
str. 137
Część piąta
Wykłady
str. 193
Część szósta
Zajęcia
str. 223
Część siódma
Egzaminy
str. 299
Część ósma
Uboczności
str. 345
Wykaz źródeł
str. 409
Indeks nazwisk
str. 413
Opinie o książce
str. 429
(opinia dotyczy poprzedniego wydania publikacji)