Wykaz skrótów  | str. 21

Wykaz podstawowej literatury podawanej wyłącznie w zapisie skróconym  | str. 29

Wstęp  | str. 39

Rozdział 1

Zagadnienia ogólne  | str. 43

1. Ewolucja współpracy międzynarodowej w sprawach karnych | str. 54

 1.1. Ewolucja współpracy międzynarodowej w sprawach karnych w prawie międzynarodowym  | str. 54

 1.2. Ewolucja współpracy w sprawach karnych w Unii Europejskiej  | str. 67

2. Zasady współpracy międzynarodowej w sprawach karnych | str. 75

 2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 75

 2.2. Zasada podwójnej przestępności czynu  | str. 76

 2.2.1. Powody obowiązywania warunku podwójnej przestępności czynu we współpracy międzynarodowej i unijnej  | str. 76

 2.2.2. Podwójna przestępność czynu  | str. 85

 2.2.2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 85

 2.2.2.2. Warunek podwójnej przestępności w ujęciu rzeczywistym i hipotetycznym (in genere)  | str. 86

 2.2.2.3. Podwójna przestępność in abstracto  | str. 89

 2.2.2.4. Podwójna karalność in concreto  | str. 90

 2.2.2.5. Inne koncepcje  | str. 92

 2.2.2.6. Przestępstwa a wykroczenia w kontekście wymogu podwójnej przestępności  | str. 93

 2.2.2.7. „Retroaktywność” wymogu podwójnej przestępności  | str. 98

 2.3. Zasada niewydawania własnych obywateli  | str. 100

 2.3.1. Historia i uzasadnienie zakazu  | str. 100

 2.3.2. Ekstradycja własnego obywatela a prawa człowieka  | str. 109

 2.3.3. Zakaz ekstradycji obywatela w polskiej doktrynie konstytucyjnej  | str. 113

 2.3.4. Zmiana art. 55 Konstytucji RP, jej krytyka i konsekwencje ustawowe  | str. 122

 2.3.5. Zakaz ekstradycji obywatela a ochrona cudzoziemców wynikająca z zakazu dyskryminacji  | str. 124

 2.4. Zasada specjalności  | str. 125

 2.5. Klauzula porządku publicznego  | str. 133

 2.6. Szczególne traktowanie przestępstw politycznych, skarbowych i wojskowych we współpracy międzynarodowej w sprawach karnych  | str. 141

 2.6.1. Uwagi wprowadzające  | str. 141

 2.6.2. Odmowa współpracy ze względu na polityczny charakter przestępstwa  | str. 142

 2.6.3. Odmowa współpracy ze względu na wojskowy charakter przestępstwa  | str. 152

 2.6.4. Odmowa współpracy z powodu skarbowego charakteru przestępstwa  | str. 160

3. Relacja prawo wewnętrzne – prawo unijne – prawo międzynarodowe… w obszarze współpracy międzynarodowej w sprawach karnych | str. 169

 3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 169

 3.2. Miejsce prawa międzynarodowego w hierarchii źródeł prawa  | str. 170

 3.3. Miejsce prawa unijnego w hierarchii źródeł prawa  | str. 174

 3.4. Dyrektywy unijne jako źródło prawa karnego materialnego i procesowego  | str. 178

 3.4.1. Bezpośrednie stosowanie dyrektyw unijnych  | str. 178

 3.4.2. Pośrednie stosowanie dyrektyw unijnych  | str. 181

 3.5. Reguły stosowania decyzji ramowych dotyczących prawa karnego materialnego i procesowego  | str. 187

 3.6. Stosowanie dyrektyw unijnych i decyzji ramowych w orzecznictwie sądów karnych  | str. 192

 3.7. Rola rozporządzeń unijnych w obszarze prawa karnego materialnego i procesowego  | str. 198

 3.8. Zasada pierwszeństwa prawa unijnego a konstytucyjna ochrona praw jednostki  | str. 200

 3.9. Rozstrzyganie kolizji norm w obszarze międzynarodowej współpracy w sprawach karnych  | str. 211

 3.9.1. Stosowanie art. 615 § 2 k.p.k. w odniesieniu do przepisów Kodeksu wdrażających unijne akty prawne  | str. 211

 3.9.2. Stosowanie art. 615 § 2 k.p.k. poza kontekstem unijnej współpracy w sprawach karnych  | str. 214

 3.10. Podsumowanie  | str. 218

Rozdział 2

Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych – rys prawnoporównawczy  | str. 219

1. Modele regulacji współpracy międzynarodowej w sprawach karnych w Europie | str. 223

 1.1. Uwagi wprowadzające  | str. 223

 1.2. Modele regulacji problematyki międzynarodowej współpracy w sprawach karnych  | str. 225

 1.3. Ocena funkcjonujących modeli regulacji  | str. 240

 1.4. Prace legislacyjne dotyczące modelu regulacji w Polsce  | str. 242

2. Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych w wybranych państwach… Unii Europejskiej – model francuski | str. 244

 2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 244

 2.2. Wykonywanie wniosków o współpracę w sprawach karnych  | str. 247

 2.2.1. Ogólne zasady współpracy  | str. 247

 2.2.2. Szczególne rodzaje wniosków o pomoc prawną  | str. 250

 2.3. Ekstradycja  | str. 253

 2.4. Przekazywanie skazanych  | str. 260

 2.5. Współpraca w sprawach karnych w ramach Unii Europejskiej  | str. 261

 2.5.1. Uwagi wprowadzające  | str. 261

 2.5.2. Wspólne zespoły śledcze  | str. 262

 2.5.3. Eurojust  | str. 263

 2.5.4. Zabezpieczenie mienia i środków dowodowych  | str. 267

 2.5.5. Wymiana informacji i danych wywiadowczych  | str. 271

 2.5.6. Europejski nakaz aresztowania  | str. 272

 2.5.7. Wykonywanie prawomocnych wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności  | str. 281

 2.5.8. Europejski nakaz dochodzeniowy  | str. 287

 2.5.9. Inne instrumenty współpracy w sprawach karnych w ramach Unii Europejskiej  | str. 294

 2.6. Współpraca z Międzynarodowym Trybunałem Karnym  | str. 295

 2.6.1. Zagadnienia ogólne  | str. 295

 2.6.2. Wykonywanie wniosków o aresztowanie i dostarczenie  | str. 297

 2.6.3. Wykonywanie wniosków o pomoc prawną  | str. 301

 2.6.4. Wykonywanie wyroków skazujących wydanych przez Międzynarodowy Trybunał Karny  | str. 301

 2.6.5. Zagadnienia zgodności statutu MTK z Konstytucją V Republiki  | str. 303

 2.7. Podsumowanie  | str. 306

3. Współpraca międzynarodowa w sprawach karnych w wybranych państwach… Unii Europejskiej – model niemiecki | str. 307

 3.1. Sposób regulacji międzynarodowej współpracy w sprawach karnych w Niemczech  | str. 307

 3.2. Podstawowe zasady postępowania w przedmiocie pomocy prawnej  | str. 316

 3.3. Podstawowe zasady unijnej współpracy w sprawach karnych prowadzonej na podstawie niemieckiej ustawy o międzynarodowej pomocy prawnej w sprawach karnych  | str. 321

 3.3.1. Postępowanie w przedmiocie wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 321

 3.3.2. Postępowanie w przedmiocie wydania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 324

 3.3.3. Odmowa współpracy międzynarodowej na podstawie klauzuli „porządku prawnego” (ordre public)  | str. 325

 3.3.4. Przesłanki odmowy współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej ze szczególnym uwzględnieniem zasady podwójnej karalności  | str. 331

 3.4. Podsumowanie  | str. 335

Rozdział 3

Immunitety dyplomatyczne i konsularne w procesie karnym  | str. 337

1. Rozwój historyczny immunitetów dyplomatycznych i konsularnych w prawie międzynarodowym | str. 339

 1.1. Immunitet dyplomatyczny  | str. 339

 1.2. Immunitet konsularny  | str. 346

2. Prawnomiędzynarodowe podstawy przywilejów i immunitetów | str. 352
3. Zakres czasowy i terytorialny immunitetów | str. 358

 3.1. Immunitet dyplomatyczny  | str. 358

 3.2. Immunitet konsularny  | str. 362

4. Przedstawiciele dyplomatyczni i ich rodziny | str. 364

 4.1. Koncepcja immunitetu  | str. 364

 4.2. Immunitet dyplomatyczny – zakres podmiotowy  | str. 369

 4.3. Immunitet dyplomatyczny – zakres przedmiotowy  | str. 372

 4.4. Dyplomata jako świadek  | str. 379

 4.5. Przeszukanie pomieszczeń misji dyplomatycznej  | str. 381

 4.6. Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego przedstawiciela dyplomatycznego  | str. 382

5. Immunitety konsularne | str. 385

 5.1. Koncepcja immunitetu  | str. 385

 5.2. Zakres podmiotowy immunitetu konsularnego  | str. 387

 5.3. Zakres przedmiotowy immunitetu konsularnego  | str. 389

 5.4. Immunitet jurysdykcyjny konsula  | str. 394

 5.5. Osoby objęte immunitetem konsularnym w charakterze świadka, biegłego, tłumacza  | str. 396

 5.6. Przeszukanie pomieszczeń placówki konsularnej  | str. 399

 5.7. Honorowi urzędnicy konsularni  | str. 400

 5.8. Zrzeczenie się immunitetu konsularnego  | str. 401

6. Głowy państw oraz przedstawiciele państw i innych podmiotów prawa międzynarodowego | str. 403
7. Funkcjonariusze międzynarodowi i przedstawiciele państw w organizacjach międzynarodowych | str. 415

 7.1. Uwagi wprowadzające  | str. 415

 7.2. Funkcjonariusze międzynarodowi  | str. 417

 7.3. Przedstawiciele państw wysyłani do organizacji międzynarodowych  | str. 420

8. Członkowie instytucji i organów Unii Europejskiej | str. 423
9. Żołnierze pełniący służbę poza granicami państwa | str. 429

Rozdział 4

Zasada ne bis in idem w prawie karnym międzynarodowym… oraz europejskim prawie karnym  | str. 433

1. Wstęp | str. 441
2. Istota zakazu ne bis in idem | str. 444
3. Kształtowanie się zasady ne bis in idem w umowach międzynarodowych | str. 449
4. Zasada ne bis in idem w regulacjach prawnych Rady Europy | str. 453

 4.1. Europejska konwencja o ekstradycji z 1957 r.  | str. 453

 4.2. Europejska konwencja w sprawie karania przestępstw drogowych z 1964 r.  | str. 456

 4.3. Europejska konwencja o międzynarodowej ważności wyroków karnych z 1970 r.  | str. 457

 4.4. Konwencja o przekazaniu ścigania w sprawach karnych z 1972 r.  | str. 462

 4.5. Inne rozwiązania konwencyjne nawiązujące do zasady ne bis in idem  | str. 463

5. Zakaz ne bis in idem w Europejskiej konwencji praw człowieka | str. 465

 5.1. Uwagi wprowadzające  | str. 465

 5.2. Pojęcia przestępstwa i postępowania karnego na podstawie art. 4 Protokołu nr 7 do EKPC  | str. 466

 5.3. Pojęcie tego samego czynu  | str. 469

 5.4. Pojęcie prawomocnego wyroku  | str. 483

 5.5. Wznowienie postępowania karnego na podstawie art. 4 ust. 2 Protokołu nr 7 do EKPC  | str. 485

6. Zasada ne bis in idem w porządku prawnym Unii Europejskiej | str. 489

 6.1. Uwagi wprowadzające  | str. 489

 6.2. Zasada ne bis in idem w Konwencji o podwójnym karaniu z 25.05.1987 r.  | str. 490

 6.3. Zasada ne bis in idem w Konwencji o wykonywaniu zagranicznych orzeczeń karnych z 13.11.1991 r.  | str. 493

 6.4. Zasada ne bis in idem a Konwencja o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych z 17.06.1998 r.  | str. 495

 6.5. Zakaz ne bis in idem w Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich oraz dyrektywie 2017/1371  | str. 500

 6.6. Zakaz ne bis in idem w Konwencji w sprawie zwalczania korupcji urzędników wspólnot europejskich i urzędników państw członkowskich Unii Europejskiej  | str. 505

7. Zasada ne bis in idem w Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen | str. 506

 7.1. Uwagi wprowadzające  | str. 506

 7.2. Zakres terytorialny i temporalny zasady ne bis in idem w Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen  | str. 511

 7.3. Tożsamość czynu (idem)  | str. 514

 7.4. Tożsamość podmiotu  | str. 524

 7.5. Rodzaje orzeczeń uruchamiające zakaz ne bis in idem na podstawie art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen  | str. 526

 7.5.1. Orzeczenia skazujące i uniewinniające  | str. 526

 7.5.2. Orzeczenia sądowe oraz pozasądowe przypisujące odpowiedzialność karną  | str. 533

 7.5.3. Orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego  | str. 536

 7.6. Wyjątki od zasady ne bis in idem w Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen  | str. 544

8. Zakaz ne bis in idem z art. 50 KPP | str. 549

Rozdział 5

Przejęcie i przekazanie ścigania karnego  | str. 551

1. Instytucja przejęcia ścigania – zagadnienia ogólne | str. 552
2. Podstawy prawne współpracy w dziedzinie przejmowania ścigania w sprawach karnych | str. 557

 2.1. Przejęcie ścigania na podstawie umowy międzynarodowej  | str. 557

 2.2. Procedura przejęcia ścigania w przepisach Kodeksu postępowania karnego  | str. 563

 2.2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 563

 2.2.2. Przejęcie ścigania przez Rzeczpospolitą Polską  | str. 565

 2.2.3. Przekazanie ścigania do państwa obcego  | str. 578

 2.2.4. Konsultacje w przypadku konfliktu jurysdykcji  | str. 578

3. Mechanizm unikania konfliktów jurysdykcyjnych w stosunkach z innymi państwami… członkowskimi Unii Europejskiej | str. 580

 3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 580

 3.2. Konsultacje mające na celu ustalenie istnienia konfliktu jurysdykcyjnego  | str. 582

 3.3. Konsultacje w celu rozwiązania konfliktu jurysdykcyjnego  | str. 587

 3.4. Wystąpienie do Eurojustu  | str. 592

 3.5. Charakterystyka procedury konsultacji w przepisach Kodeksu postępowania karnego  | str. 595

Rozdział 6

Ekstradycja i jej forma uproszczona – europejski nakaz aresztowania  | str. 599

1. Uwagi wprowadzające | str. 603
2. Przesłanki i przeszkody ekstradycyjne | str. 603

 2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 603

 2.2. Przeszkody związane z osobą sprawcy  | str. 607

 2.2.1. Obywatelstwo i azyl  | str. 607

 2.2.2. Stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej  | str. 609

 2.3. Przeszkody związane z negatywnymi przesłankami procesowymi  | str. 610

 2.3.1. Ne bis in idem  | str. 610

 2.3.2. Zawisłość sporu (lis pendens)  | str. 611

 2.3.3. Przedawnienie  | str. 612

 2.3.4. Amnestia  | str. 612

 2.3.5. Ułaskawienie  | str. 613

 2.4. Przeszkody związane z charakterem czynu  | str. 613

 2.4.1. Przestępstwo skarbowe  | str. 613

 2.4.2. Przestępstwo wojskowe  | str. 614

 2.4.3. Przestępstwo polityczne  | str. 614

 2.4.4. Przestępstwo prywatnoskargowe  | str. 615

 2.5. Przeszkody związane z zagrożeniem karą  | str. 616

 2.5.1. Kara śmierci  | str. 616

 2.5.2. Zagrożenie łagodną karą  | str. 616

 2.6. Przeszkody związane z miejscem popełnienia przestępstwa  | str. 617

 2.6.1. Popełnienie przestępstwa na terytorium państwa wezwanego  | str. 617

 2.6.2. Popełnienie przestępstwa na terytorium państwa trzeciego  | str. 618

 2.7. Pozostałe przeszkody ekstradycyjne  | str. 618

3. Przeszkody przekazania osoby w procedurze wykonania europejskiego nakazu aresztowania | str. 619

 3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 619

 3.2. Obligatoryjne podstawy odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 620

 3.2.1. Przesłanka „amnestii”  | str. 620

 3.2.2. Przesłanka wynikająca z ne bis in idem  | str. 620

 3.2.3. Prawomocne orzeczenie o przekazaniu do innego państwa  | str. 625

 3.2.4. Przeszkoda wynikająca z nieletniości  | str. 626

 3.2.5. Przeszkoda wynikająca z potrzeby ochrony praw człowieka  | str. 627

 3.2.6. Przeszkoda dotycząca nakazu wydanego w związku z przestępstwem popełnionym bez użycia przemocy z przyczyn politycznych  | str. 629

 3.3. Fakultatywne podstawy odmowy wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 630

 3.3.1. Przesłanka podwójnej przestępności czynu zabronionego  | str. 630

 3.3.2. Zawisłość sprawy w Rzeczypospolitej Polskiej  | str. 632

 3.3.3. Odmowa wszczęcia postępowania, jego umorzenie lub wydanie innego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie  | str. 633

 3.3.4. Przedawnienie ścigania lub wykonania kary  | str. 635

 3.3.5. Popełnienie przestępstwa na terytorium RP  | str. 636

 3.3.6. Możliwość orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności  | str. 636

 3.3.7. Możliwość odmowy wykonania nakazu europejskiego wydanego w celu wykonania kary orzeczonej in absentia  | str. 638

 3.4. Wykonanie nakazu wydanego wobec obywatela polskiego  | str. 642

4. Czynne postępowanie ekstradycyjne | str. 645

 4.1. Uwagi wprowadzające  | str. 645

 4.2. Model klasyczny czynnego postępowania ekstradycyjnego  | str. 646

 4.2.1. Organy i etapy postępowania  | str. 646

 4.2.1.1. Etap zasadniczy (prokuratorski, sądowy)  | str. 646

 4.2.1.2. Etap uzupełniający (ministerialny)  | str. 649

 4.2.1.3. Etap postekstradycyjny  | str. 651

 4.2.2. Środki zaskarżenia stosowane w czynnej procedurze ekstradycyjnej  | str. 660

 4.3. Model uproszczony – wydanie europejskiego nakazu aresztowania  | str. 661

 4.3.1. Organy i etapy postępowania  | str. 661

 4.3.1.1. Etap zasadniczy  | str. 661

 4.3.1.2. Etap po przekazaniu  | str. 667

 4.3.1.2.1. Zasada specjalności  | str. 667

 4.3.1.2.2. Wykonywanie kar po przekazaniu  | str. 678

 4.3.1.2.3. Przekazanie zwrotne  | str. 680

 4.3.1.2.4. Dalsze przekazanie  | str. 682

 4.3.1.2.5. Czynności związane z wykonaniem wydanego europejskiego nakazu aresztowania  | str. 683

 4.3.2. Środki zaskarżenia w procedurze wydania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 685

5. Bierne postępowanie ekstradycyjne | str. 687

 5.1. Uwagi wprowadzające  | str. 687

 5.2. Model klasyczny biernego postępowania ekstradycyjnego  | str. 688

 5.2.1. Organy i etapy postępowania  | str. 688

 5.2.1.1. Etap wstępny (prokuratorski)  | str. 688

 5.2.1.2. Etap opiniujący (sądowy)  | str. 691

 5.2.1.3. Etap decyzyjny (ministerialny)  | str. 695

 5.2.2. Środki zaskarżenia w biernej procedurze ekstradycyjnej  | str. 699

 5.2.3. Ekstradycja uproszczona  | str. 706

 5.2.4. Stosowanie środków zapobiegawczych w toku procedury ekstradycyjnej  | str. 709

 5.3. Model uproszczony – procedura wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 716

 5.3.1. Organy i etapy postępowania  | str. 716

 5.3.1.1. Uwagi wprowadzające  | str. 716

 5.3.1.2. Etap wstępny (prokuratorski)  | str. 717

 5.3.1.3. Etap sądowy – orzekanie w przedmiocie wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 720

 5.3.1.4. Etap sądowy – wykonanie decyzji o przekazaniu  | str. 726

 5.3.2. Środki zaskarżenia w procedurze wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 731

 5.3.3. Stosowanie tymczasowego aresztowania w toku procedury wykonania europejskiego nakazu aresztowania  | str. 732

 5.3.4. Perspektywy dalszego rozwoju procedury europejskiego nakazu aresztowania  | str. 736

Rozdział 7

Wzajemne uznawanie środków zapobiegawczych o charakterze nieizolacyjnym… w Unii Europejskiej  | str. 741

1. Uznawanie i wykonywanie środków zapobiegawczych w prawie Unii Europejskiej | str. 741
2. Decyzja ramowa w sprawie środków nadzoru stanowiących alternatywę… dla tymczasowego aresztowania | str. 743
3. Implementacja decyzji ramowej 2009/829/WSiSW do polskiego Kodeksu postępowania karnego | str. 749

Rozdział 8

Uznawanie zagranicznych orzeczeń dotyczących kar i innych środków reakcji prawnokarnej o charakterze nieizolacyjnym  | str. 755

1. Zagadnienia ogólne | str. 760

 1.1. Ogólne zasady uznawania zagranicznych orzeczeń  | str. 760

 1.2. Zasady uznawania zagranicznych orzeczeń w prawie Unii Europejskiej  | str. 770

2. Przejęcie do wykonania kary grzywny | str. 779

 2.1. Przejęcie do wykonania kary grzywny na podstawie umów międzynarodowych i przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 779

 2.1.1. Zasady przejmowania do wykonania kary grzywny  | str. 779

 2.1.2. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 781

 2.1.3. Podstawy odmowy wykonania orzeczenia o grzywnie  | str. 787

 2.1.4. Zasady wymiaru kary  | str. 791

 2.1.5. Postępowanie po przejęciu kary grzywny do wykonania  | str. 796

 2.2. Wykonywanie kary o charakterze pieniężnym w prawie Unii Europejskiej  | str. 799

 2.2.1. Uwagi wprowadzające  | str. 799

 2.2.2. Zakres przedmiotowy kary o charakterze pieniężnym  | str. 802

 2.2.3. Organy współpracy  | str. 812

 2.2.4. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 815

 2.2.5. Podstawy odmowy uznania i wykonania orzeczenia  | str. 818

 2.2.6. Zasady wymiaru kary  | str. 837

 2.2.7. Postępowanie po przejęciu kary o charakterze pieniężnym do wykonania  | str. 841

3. Przejęcie do wykonania orzeczeń o przepadku | str. 844

 3.1. Wykonywanie orzeczeń o przepadku na podstawie umów międzynarodowych  | str. 844

 3.2. Wykonywanie orzeczeń o przepadku na podstawie przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 854

 3.3. Wystąpienie państwa członkowskiego UE o wykonanie orzeczenia przepadku  | str. 861

 3.3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 861

 3.3.2. Zakres regulacji decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 864

 3.3.3. Zakres regulacji dyrektywy 2014/42/UE  | str. 869

 3.3.4. Zakres regulacji rozporządzenia 2018/1805  | str. 873

 3.3.5. Organy współpracy w decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 876

 3.3.6. Organy współpracy w rozporządzeniu 2018/1805  | str. 880

 3.3.7. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 883

 3.3.8. Zasady wykonywania przepadku na podstawie przepisów rozporządzenia  | str. 886

 3.3.9. Podstawy odmowy wykonania orzeczenia o przepadku w decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 888

 3.3.10. Podstawy odmowy wykonania przepadku w rozporządzeniu 2018/1805  | str. 900

 3.3.11. Zawieszenie i odroczenie wykonania przepadku  | str. 902

 3.3.12. Procedura po przejęciu orzeczenia o przepadku do wykonania na podstawie decyzji ramowej 2006/783/WSiSW  | str. 905

 3.3.13. Procedura wykonania przepadku na podstawie rozporządzenia 2018/1805  | str. 914

4. Przejęcie do wykonania środków karnych | str. 916

 4.1. Wykonywanie środków karnych na podstawie umów międzynarodowych  | str. 916

 4.2. Wykonanie środków karnych w prawie Unii Europejskiej  | str. 921

 4.3. Wykonywanie środków karnych na podstawie decyzji ramowej 2008/947/WSISW  | str. 923

 4.4. Rodzaje środków karnych podlegających wykonaniu  | str. 926

 4.5. Europejski nakaz ochrony  | str. 934

 4.5.1. Dyrektywa w sprawie europejskiego nakazu ochrony  | str. 934

 4.5.2. Wydawanie i wykonywanie europejskiego nakazu ochrony  | str. 936

 4.5.3. Podstawy odmowy wykonania europejskiego nakazu ochrony  | str. 941

 4.5.4. Zasady wykonywania obowiązków wynikających z europejskiego nakazu ochrony  | str. 943

 4.6. Zakaz prowadzenia pojazdów  | str. 946

 4.6.1. Zakaz prowadzenia pojazdów w prawie międzynarodowym  | str. 946

 4.6.2. Zakaz prowadzenia pojazdów w prawie Unii Europejskiej  | str. 949

 4.6.3. Zakaz prowadzenia pojazdów w dyrektywie 2006/126/WE  | str. 956

5. Przejęcie do wykonania kary ograniczenia wolności | str. 960

 5.1. Wykonywanie kary ograniczenia wolnośći w prawie międzynarodowym  | str. 960

 5.2. Wykonywanie kary ograniczenia wolności w prawie Unii Europejskiej  | str. 961

6. Przejęcie do wykonania środków probacyjnych | str. 967

 6.1. Wykonywanie środków probacyjnych na podstawie umów międzynarodowych  | str. 967

 6.2. Wykonywanie środków probacyjnych w prawie Unii Europejskiej  | str. 970

7. Procedura przejęcia do wykonania środków karnych, kary ograniczenia wolności… oraz środków probacyjnych | str. 978

 7.1. Organy współpracy  | str. 978

 7.2. Przebieg postępowania przed polskim sądem  | str. 980

 7.2. Zakres orzekania przez sąd polski  | str. 983

 7.4. Podstawy odmowy wykonania w decyzji ramowej 2008/947/WSiSW  | str. 987

 7.5. Podstawy odmowy wykonania w ustawie polskiej  | str. 990

 7.6. Postępowanie po przejęciu orzeczenia do wykonania  | str. 996

8. Podsumowanie | str. 1002

Rozdział 9

Uznawanie zagranicznych orzeczeń skazujących na karę pozbawienia wolności  | str. 1007

1. Uwagi wprowadzające | str. 1011
2. Systemy przekazywania kar pozbawienia wolności | str. 1015

 2.1. Uwagi ogólne  | str. 1015

 2.2. System krajowy  | str. 1016

 2.3. Systemy ponadkrajowe  | str. 1017

 2.3.1. System konwencyjny  | str. 1017

 2.3.1.1. Uwagi ogólne  | str. 1017

 2.3.1.2. Konwencja berlińska  | str. 1018

 2.3.1.3. Konwencja strasburska  | str. 1020

 2.3.1.4. Współpraca z Międzynarodowym Trybunałem Karnym  | str. 1022

 2.3.2. Umowy bilateralne  | str. 1023

 2.3.3. Systemy unijne  | str. 1029

 2.3.3.1. Uwagi ogólne  | str. 1029

 2.3.3.2. Konwencja wykonawcza do Układu z Schengen  | str. 1030

 2.3.3.3. Europejski nakaz aresztowania – szczególny przypadek przejęcia skazania (art. 607s § 3–5 i art. 607t § 1–2 k.p.k.)  | str. 1031

 2.3.3.4. Specyfika systemu uznawania kar wprowadzonego decyzją ramową 2008/909/WSISW  | str. 1033

3. Przejęcie do wykonania kary pozbawienia wolności na podstawie umów… międzynarodowych i przepisów Kodeksu postępowania karnego (rozdział 66) | str. 1034

 3.1. Zakres przedmiotowy przejęcia kary do wykonania na podstawie przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 1034

 3.2. Podstawy odmowy przejęcia do wykonania kary pozbawienia wolności  | str. 1038

 3.2.1. Uwagi ogólne  | str. 1038

 3.2.2. Brak prawomocności orzeczenia  | str. 1039

 3.2.3. Brak wykonalności orzeczenia  | str. 1039

 3.2.4. Możliwość naruszenia suwerenności, bezpieczeństwa lub porządku prawnego Polski  | str. 1040

 3.2.5. Brak zgody skazanego (osoby, wobec której orzeczono środek polegający na pozbawieniu wolności) na przejęcie  | str. 1041

 3.2.6. Warunek podwójnej przestępności  | str. 1044

 3.2.7. Przeszkody ekstradycyjne  | str. 1046

 3.3. Procedura przejęcia do wykonania kary pozbawienia wolności  | str. 1047

 3.3.1. Procedura przejęcia orzeczenia do wykonania według przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 1047

 3.3.2. Procedura przejęcia orzeczenia do wykonania według systemów konwencyjnych  | str. 1054

 3.4. Procedura exequatur  | str. 1057

 3.5. Wymiar kary przejętej do wykonania według przepisów rozdziału 66 k.p.k.  | str. 1070

 3.5.1. Artykuł 114 § 4 k.k. i problematyka zastosowania obcej ustawy karnej jako lex mitior  | str. 1070

 3.5.2. Granice kar  | str. 1081

 3.6. Wymiar kary przejętej do wykonania według konwencji berlińskiej  | str. 1082

 3.7. Wymiar kary przejętej do wykonania według konwencji strasburskiej  | str. 1086

 3.8. Wymiar kary przejętej do wykonania według umów bilateralnych  | str. 1096

 3.9. Postępowanie po przejęciu kary do wykonania  | str. 1099

4. Przejęcie i przekazanie kary pozbawienia wolności do wykonania na podstawie decyzji… ramowej Rady 2008/909/WSISW | str. 1102

 4.1. Uwagi ogólne  | str. 1102

 4.2. Zakres przedmiotowy przejęcia kary do wykonania w Polsce  | str. 1103

 4.3. Podstawy odmowy przejęcia kary pozbawienia wolności do wykonania w świetle decyzji ramowej i rozdziału 66g k.p.k.  | str. 1106

 4.3.1. Uwagi wprowadzające  | str. 1106

 4.3.2. Obligatoryjne podstawy odmowy przejęcia do wykonania  | str. 1108

 4.3.2.1. Warunek podwójnej przestępności  | str. 1108

 4.3.2.2. Istnienie stanu powagi rzeczy osądzonej (res iudicata)  | str. 1110

 4.3.2.3. Brak zgody skazanego na przejęcie  | str. 1112

 4.3.2.4. Wiek skazanego  | str. 1114

 4.3.2.5. Naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela  | str. 1116

 4.3.2.6. Połączenie wykonania kary z zastosowaniem terapii lub innych środków nieznanych ustawie  | str. 1117

 4.3.2.7. Brak posiadania przez skazanego obywatelstwa polskiego  | str. 1118

 4.3.3. Fakultatywne podstawy odmowy przejęcia do wykonania  | str. 1119

 4.3.3.1. Brak lub niekompletność zaświadczenia albo jego oczywista niezgodność z treścią orzeczenia  | str. 1119

 4.3.3.2. Przedawnienie wykonania kary  | str. 1121

 4.3.3.3. Brak posiadania przez skazanego stałego lub czasowego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej  | str. 1122

 4.3.3.4. Wydanie orzeczenia in absentia  | str. 1123

 4.3.3.5. Popełnienie przestępstwa w całości albo w części na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na polskim statku wodnym lub powietrznym  | str. 1124

 4.3.3.6. Krótki wymiar pozostałej do odbycia kary pozbawienia wolności  | str. 1125

 4.3.3.7. Niepodleganie jurysdykcji polskich sądów karnych lub brak wymaganego zezwolenia na ściganie  | str. 1126

 4.3.3.8. Amnestia  | str. 1127

 4.3.3.9. Brak zgody organu państwa wydania orzeczenia na ściganie sprawcy lub wykonanie względem niego kary pozbawienia wolności za inne przestępstwo niż objęte zgodą na przekazanie  | str. 1128

 4.4. Warunki przekazania kary pozbawienia wolności orzeczonej w Polsce do wykonania w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej  | str. 1130

 4.4.1. Uwagi ogólne  | str. 1130

 4.4.2. Zakres podmiotowy przekazania  | str. 1131

 4.4.3. Zgoda skazanego na przekazanie  | str. 1132

 4.4.4. Realizacja wychowawczych i zapobiegawczych celów kary  | str. 1133

 4.5. Procedura przejęcia oraz przekazania kary pozbawienia wolności do wykonania  | str. 1134

 4.5.1. Procedura przejęcia i postępowanie po przejęciu  | str. 1134

 4.5.2. Procedura przekazania wyroku skazującego do wykonania  | str. 1152

5. Podsumowanie | str. 1161

Rozdział 10

Pomoc prawna w pozyskiwaniu dowodów i doręczaniu pism procesowych  | str. 1163

1. Pojęcie pomocy prawnej | str. 1168

 1.1. Pojęcie pomocy prawnej w sprawach karnych  | str. 1168

 1.2. Pomoc prawna w sprawach karnych a współpraca policyjna  | str. 1170

 1.3. Pomoc prawna w sprawach karnych a współpraca administracyjna  | str. 1172

 1.4. Status pomocy prawnej w procesie karnym  | str. 1174

 1.5. Podział pomocy prawnej  | str. 1175

2. Modele pomocy prawnej | str. 1177
3. Zasady pomocy prawnej | str. 1181

 3.1. Zasada podwójnej przestępności (karalności)  | str. 1181

 3.2. Zasada wzajemnego uznawania  | str. 1185

 3.3. Zasada ne bis in idem  | str. 1189

 3.4. Zasada stosowania lex loci  | str. 1191

 3.5. Zasada ochrony porządku publicznego  | str. 1194

 3.6. Zasada subsydiarności  | str. 1196

 3.7. Zasada poufności i ochrony danych osobowych  | str. 1196

 3.8. Zasada ponoszenia kosztów pomocy prawnej przez państwo wezwane  | str. 1200

 3.9. Zasada suwerenności  | str. 1202

4. Pomoc prawna z państwami pozaeuropejskimi | str. 1206
5. Pomoc prawna z państwami członkowskimi Rady Europy | str. 1209

 5.1. Uzyskiwanie dowodów osobowych  | str. 1209

 5.2. Uzyskiwanie dowodów rzeczowych  | str. 1213

 5.3. Wspólne zespoły śledcze  | str. 1215

 5.4. Zabezpieczenie mienia i środków dowodowych  | str. 1216

 5.5. Doręczenia  | str. 1217

 5.6. Inne formy pomocy prawnej  | str. 1218

6. Pomoc prawna z państwami członkowskimi Unii Europejskiej | str. 1220

 6.1. Ewolucja regulacji dotyczących pozyskiwania dowodów w Unii Europejskiej  | str. 1220

 6.1.1. Pozyskiwanie dowodów osobowych  | str. 1220

 6.1.2. Uzyskiwanie dowodów rzeczowych  | str. 1223

 6.2. Europejski nakaz dochodzeniowy  | str. 1224

 6.2.1. Pojęcie i istota europejskiego nakazu dochodzeniowego  | str. 1224

 6.2.2. Geneza europejskiego nakazu dochodzeniowego  | str. 1226

 6.2.3. Zakres europejskiego zakazu dochodzeniowego  | str. 1228

 6.2.4. Przesłanki wydania europejskiego nakazu dochodzeniowego  | str. 1231

 6.2.5. Organy uprawnione do wydania europejskiego nakazu dochodzeniowego w Polsce  | str. 1233

 6.2.6. Wydanie i przekazanie europejskiego nakazu dochodzeniowego do innego państwa członkowskiego UE  | str. 1235

 6.2.7. Wykonanie w Polsce europejskiego nakazu dochodzeniowego wydanego w innym państwie członkowskim UE  | str. 1236

 6.2.8. Podsumowanie  | str. 1241

 6.3. Wspólne zespoły śledcze  | str. 1242

 6.4. Doręczenia  | str. 1244

 6.5. Inne formy pomocy prawnej  | str. 1244

7. Wykorzystanie w procesie karnym dowodów uzyskanych z zagranicy | str. 1247
8. Pomoc prawna a gwarancje procesowe i ochrona praw człowieka | str. 1251

Rozdział 11

Współpraca z trybunałami międzynarodowymi  | str. 1261

1. Model współpracy z międzynarodowymi trybunałami karnymi | str. 1265
2. Model współpracy z międzynarodowymi trybunałami wojskowymi | str. 1265
3. Model współpracy z trybunałami ad hoc | str. 1267

 3.1. Wykonywanie wniosków o współpracę trybunałów ad hoc  | str. 1267

 3.2. Zasada pierwszeństwa jurysdykcji  | str. 1271

 3.3. Naruszenie obowiązku współpracy  | str. 1272

4. Model współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym | str. 1273

 4.1. Ogólne cechy współpracy  | str. 1273

 4.2. Zobowiązanie do współpracy  | str. 1276

 4.3. Obowiązek implementacji postanowień statutu MTK  | str. 1281

 4.4. Wniosek o aresztowanie i dostarczenie osoby  | str. 1283

 4.5. Dostarczenie a ekstradycja  | str. 1289

 4.6. Zbieg wniosków o aresztowanie i dostarczenie  | str. 1290

 4.7. Inne formy współpracy  | str. 1294

 4.8. Sposób wykonywania wniosków o współpracę  | str. 1301

 4.9. Podstawy odmowy wykonania wniosku  | str. 1305

 4.10. Zasada specjalności  | str. 1308

 4.11. Odroczenie wykonania wniosku  | str. 1310

 4.12. Konsultacje  | str. 1312

 4.13. Immunitety  | str. 1313

5. Współpraca Rzeczypospolitej Polskiej z Międzynarodowym Trybunałem Karnym | str. 1316

 5.1. Miejsce statutu MTK w polskim porządku prawnym  | str. 1316

 5.2. Sposób implementacji przepisów statutu MTK  | str. 1318

 5.3. Zakres i zasady współpracy  | str. 1320

 5.4. Organy odpowiedzialne za współpracę  | str. 1321

 5.5. Wniosek o dostarczenie osoby  | str. 1325

 5.6. Dostarczenie a ekstradycja  | str. 1334

 5.7. Wniosek o zezwolenie na przewóz osób  | str. 1339

 5.8. Stosowanie tymczasowego aresztowania  | str. 1341

 5.9. Podstawy odmowy wykonania wniosku  | str. 1349

 5.9.1. Uwagi wprowadzające  | str. 1349

 5.9.2. Zasada specjalności  | str. 1350

 5.9.3. Immunitety  | str. 1353

 5.9.4. Powszechnie obowiązujące fundamentalne zasady prawne  | str. 1353

 5.9.5. Czynności nienazwane  | str. 1355

 5.9.6. Wniosek o wydanie dokumentu lub innego dowodu objętego tajemnicą  | str. 1356

 5.10. Ustalenia  | str. 1358

 5.11. Zasady uczestniczenia organów Trybunału w czynnościach procesowych  | str. 1360

 5.12. Zasady wykonywania czynności procesowych przez prokuratora MTK  | str. 1361

6. Wnioski o pomoc prawną skierowane do Międzynarodowego Trybunału Karnego | str. 1365
7. Podsumowanie | str. 1367

Rozdział 12

Współpraca polskich organów procesowych z Prokuraturą Europejską  | str. 1371

1. Perspektywa ustanowienia Prokuratora Europejskiego | str. 1374

 1.1. Od corpus iuris do Prokuratury Europejskiej  | str. 1374

 1.2. Traktatowe ramy prawne Pokuratury Europejskiej (art. 86 TFUE)  | str. 1376

 1.3. Celowość powołania Prokuratury Europejskiej oraz kontrowersje wokół jej modelu ustrojowego  | str. 1377

2. Utworzenie Prokuratury Europejskiej | str. 1384

 2.1. Status i zakres kompetencji Prokuratury Europejskiej  | str. 1384

 2.2. Struktura Prokuratury Europejskiej  | str. 1389

 2.3. Podstawowe zasady działania i zakres uprawnień Prokuratury Europejskiej w ramach prowadzonych postępowań  | str. 1390

 2.4. Gwarancje proceduralne dla uczestników postępowania  | str. 1399

 2.5. Podstawy normatywne współpracy polskich organów procesowych z Prokuraturą Europejską przed przystąpieniem Polski do wzmocnionej współpracy  | str. 1400

 2.6. Podstawy normatywne współpracy polskich organów procesowych z Prokuraturą Europejską po przystąpieniu Polski do wzmocnionej współpracy  | str. 1403

3. Podsumowanie | str. 1406

Aneks. Przykładowe umowy w zakresie współpracy międzynarodowej w sprawach karnych  | str. 1409

Skorowidz przedmiotowy  | str. 1415

O Autorach  | str. 1425