Cudzoziemcy

Cudzoziemcy to osoby przebywające na terenie danego państwa, niebędące jego obywatelami. Potocznie mianem cudzoziemców określa się jednak często wszystkich obcokrajowców, bez względu na ich status formalny, czyli posiadanie lub brak obywatelstwa. W polskim prawie kwestie cudzoziemców reguluje kilka aktów prawnych, którymi jest ustawa o cudzoziemcach z 12 grudnia 2013 roku oraz ustawa o obywatelstwie polskim z 2 kwietnia 2009 roku, a także Konstytucja RP (art. 37). Za sprawy związane z cudzoziemcami odpowiada Urząd do Spraw Cudzoziemców, stanowiący centralny organ rządowej administracji zajmujący się zarówno kwestią wjazdu cudzoziemców na terytorium RP, jak i ich pobytu oraz wyjazdu.

Cudzoziemcy – podział

W regulacji statusu cudzoziemców brane są pod uwagę również przepisy prawa międzynarodowego. W przypadku Polski obowiązują ją również regulacje unijne. Tym samym podstawowy podział cudzoziemców obejmuje obywateli UE i cudzoziemców spoza UE. Ponadto rozróżnia się również apatrydów, czyli bezpaństwowców (nie można ustalić obywatelstwa) oraz cudzoziemców uprzywilejowanych, wobec których zniesiono ograniczenia wynikające z braku obywatelstwa (np. dyplomaci).