Postępowanie uproszczone w sprawie cywilnej

Postępowanie uproszczone w sprawie cywilnej to jedno z postępowań odrębnych, uregulowane Kodeksem postępowania cywilnego. Postępowanie uproszczone jest mniej skomplikowane. Charakter postępowania przejawia się przede wszystkim w tym, że nie można w takim postępowaniu kumulować roszczeń. Jedynym pozwem można dochodzić tylko jednego roszczenia. W tego rodzaju postępowaniu ogranicza się także postępowanie dowodowe, a pisma wnosi się na specjalnie do tego przeznaczonych formularzach.

Zakres zastosowania

W postępowaniu uproszczonym rozpoznawane są sprawy o świadczenie, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza dwudziestu tysięcy złotych. W sprawach o roszczenia z rękojmi lub gwarancji przy sprzedaży - jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza tej kwoty.

Postępowanie uproszczone nie uwzględnia spraw małżeńskich,  spraw ze stosunków między rodzicami i dziećmi, z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych.

W postępowaniu uproszczonym rozpoznawano głównie sprawy:

• sprawy o niskiej wartości przedmiotu sporu,
• o zapłatę czynszu najmu lokali mieszkalnych.

Kodeksu postępowania cywilnego ściśle określa jakiego rodzaju sprawy są obowiązkowo rozpatrywane w postępowaniu uproszczonym. Należą do nich na ogół sprawy drobne i mało skomplikowane. Postępowanie uproszczone ma na celu przyspieszenie i uproszczenie procedury dochodzenia roszczeń.