Europejska Konwencja Praw Człowieka

Europejska konwencja praw człowieka (właściwa, pełna nazwa: Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, ang. Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms) jest umową międzynarodową o regionalnym charakterze. Dotyczy ochrony praw człowieka. Podpisana została 4 listopada 1950 r. w Rzymie, a weszła w życie 3 września 1953 r. Jej sygnatariuszami są państwa członkowskie Rady Europy.

Konwencja zawiera gwarancje dotyczące m.in.:

• prawa do życia, wolności i osobistego bezpieczeństwa,
• zakazu tortur oraz innego nieludzkiego traktowania i karania,
• zakazu przymusowej lub obowiązkowej pracy, zakazu niewolnictwa,
• wolności wyznania, sumienia, myśli, wypowiedzi,
• prawa do rzetelnego procesu przed sądem niezawisłym,
• możliwości swobodnego gromadzenia i stowarzyszania się,
• prawa do założenia rodziny i do małżeństwa oraz poszanowania życia rodzinnego i prywatnego.

Na mocy Konwencji ustanowiony został sądowy mechanizm kontrolnym, który rozpatruje skargi zgłaszane indywidualne i przez państwa. Jest to Europejski Trybunał Praw Człowieka.